Wedstrijdverslag OSC VR1 - SC Westervoort op 17 juni
Al maanden geleden was dit hele weekend geprikt om met het team het einde van het seizoen te vieren. Een paar weken geleden werd echter duidelijk dat we op zondag een flinke kans liepen de finale van de nacompetitie te moeten spelen. Wat te doen, zou je denken? Niet voor onze meiden. Zij waren er snel uit: als we de finale spelen dan stemmen we onze weekend activiteiten af op die wedstrijd!
Zaterdagavond vroeg naar bed en geen alcohol! En aldus geschiedde. Waren er misschien nog enkele meiden die niet helemaal in de pas liepen, dan werd dat gecorrigeerd door de rest van de groep. Geweldig die passie! En niet voor niets want Westervoort werd uiteindelijk met lege handen naar huis gestuurd; OSC promoveert naar de 2e klasse!
De tegenstander was zeer betrokken want ze waren zelfs anderhalf uur voor de wedstrijd al met de teambus aanwezig. Ook wij waren vroeg van de partij om de zaak aan te kleden met spandoeken, vuurwerk en blauwe ‘blaaspoppetjes’ klaar te zetten. Ook begon er zich een flinke menigte publiek te verzamelen die richting het fluitsignaal uitgroeide tot wel zo’n 200 man. Heerlijk! Ook de spanning begon op te lopen en er was, zullen we maar zeggen, sprake van een ‘behoorlijke wedstrijdspanning’.
De KNVB had voor deze wedstrijd een officiële scheids (Hermens) én twee officiële grensrechters geregeld. Daar waren we erg blij mee, want bij zo’n belangrijke wedstrijd kunnen de gemoederen hoog oplopen en dan is het fijn te weten dat het arbitrale trio in ieder geval onpartijdig is.
Het fluitsignaal klonk. Het eerste kwartier gingen beide partijen er vol op. Al in de 1e minuut een corner van Esmay die door Rebecca op de lat werd geschoten. Vlak daarna schoot Esmay voorlangs. Ook Westervoort meldde zich in de 3e minuut bij het doel van hun tegenstander waar Anne het gevaar wist te pareren door de bal over de achterlijn te werken. De daarop volgende corner leverde geen gevaar op. Weer een minuut later een 1 op 1 situatie voor het doel van OSC die Kim professioneel op wist te lossen. Dan in de 7e en 8e minuut schoten op het doel van Westervoort die hun keeper op wist te vangen. In de 10e minuut weer een grabbelmoment voor Kim dat gelukkig met een sisser afliep. Meteen daarna weer een kans voor CarmenT en Rebecca. Toen in de 14e minuut de verlossende eerste goal: Zoë bedient Viona met een pass op maat en onze topscoorder weet daar dan wel raak mee!
Het doelpunt zorgde voor wat rust bij OSC en in het daarop volgende kwartier liet OSC de teugels wat varen. En dat was niet helemaal handig. Het beetje overwicht dat de Oosterhoutse dames hadden verdween en we gaven steeds meer ruimte aan Westervoort. En ja hoor, in de 29e minuut werd de gelijkmaker gescoord. Daarna was OSC de weg een beetje kwijt. Ze kwamen steeds net iets te laat, de passen waren minder op maat. Niets leek te lukken en de koppies begonnen een beetje te hangen. Het initiatief kwam steeds meer bij Westervoort te liggen. Guusje had vlak voor rust nog een mooie solo actie, maar ook die wilde niet lukken.
OSC kwam in de tweede helft zeker niet lekker uit de kleedkamer en Westervoort maakte hun 2e doelpunt in de 48e minuut. We stonden acht! Dat bracht de druk voor onze meiden naar een nog hoger level met als gevolg dat het allemaal nog minder wilde lukken. Er begon zich een donkere wolk boven OSC te vormen! In de 54e minuut werd CarmenT gewisseld voor Joyce en Marianne schoof door naar de spits. Dit bracht wel iets meer rust op het middenveld, maar OSC wist het tij niet te keren. In de 71 minuut werd Iris ingebracht voor Jolien.
Westervoort betrok meer en meer de stellingen en OSC bleef minder gelukkig in de acties. Tot de 72e minuut! Zoë, een rustige en vooral professionele speelster, heeft per wedstrijd één of twee bevliegingen. Dan krijgt ze het op de heupen. Zo ook nu. In die 72e minuut neemt ze een vrije trap, een meter of vijf over de middellijn en vlak bij de zijlijn. Uit haar aanloop kon je al opmaken dat ze de bal in er in één keer in wilde schieten: over ca 45 meter! Was dat niet erg enthousiast? En toen zelden zo’n mooie vrije trap gezien!! Onhoudbaar over die afstand keihard in de kruising! Een wereldgoal! En bij deze stand zo belangrijk: 2 – 2! We waren weer in de race.
Maar niet alleen de stand kantelde, maar ook het hele wedstrijdbeeld. Nu was het Westervoort dat de weg wat kwijt raakte en OSC waar het weer wat meer begon te lukken. In de 78e minuut werd Esmay gewisseld voor Priscilla. Toch bleef de stand 2 – 2 tot de 90e minuut. Dat betekende een verlenging en na de slopende energievretende wedstrijd, geen aanlokkelijk vooruitzicht.
Ook voor Westervoort leek de energie op. OSC bleek iets beter in de energie te zitten want ze voerden de druk verder op en begonnen de wedstrijd meer en meer te dicteren. Joyce en Zoë schoten er tweemaal strak naast. Kim had in de 5e minuut van de eerste verlenging nog een superieure redding met een zweefduik en dat belangrijke tikje van de vingers: net naast! In de 10e minuut nam Zoë weer een vrije trap, nu van een meter of 30, en dacht het kunstje te kunnen herhalen. Laat het nu toch weer lukken! Dit keer liet de keeper de bal tussen haar handen doorglippen. Nu stond Oosterhout op voorsprong en raakte Westervoort het nog meer kwijt. OSC ging helemaal los in de tweede verlenging en meteen vanaf de aftrap lobte Rebecca een pass van Joyce over de keeper heen: 4 – 2!! Daarmee was Westervoort op de knieën gebracht. Iris en Priscilla haalde ook nog uit op de keeper, maar de 4 – 2 bleef 4 – 2.
Wat een geweldig spannende wedstrijd! Zeker niet de mooiste, maar wel de wedstrijd met het mooiste resultaat: promotie naar de 2e klasse! Wat hebben de meiden gestreden. Misschien was deze wedstrijd wel een afspiegeling van het hele seizoen.
Het seizoen begint met veel langdurig geblesseerden. Carmen, Romy, Sabine, Eline en Amber. Niet kunnen spelen en er elke keer toch weer bij zijn. Eline die zelfs als veldspeler is gaan spelen en Kim die daardoor op het doel terecht kwam. Wat een geweldige betrokkenheid! Voor Amber, Eline en Carmen een nog harder gelag want zij moeten vanwege die blessures zelfs stoppen met het hun zo geliefde voetballen!
Het begin van het seizoen ging het nog aardig met de resultaten, maar na de winterstop kwam er toch de klad in. We kregen nog meer last van de blessures en het ging steeds minder lopen. Maar de laatste weken van het seizoen trok het weer bij, want het samenspel werd steeds beter en het begon steeds soepeler te draaien. Zeker de afgelopen drie, vier wedstrijden waren een lust voor het oog. Vechtend voor elkaar, vechtend voor elke grasspriet en een heerlijke sfeer. Meiden en begeleiding bedankt voor een, ondanks alle zorgen, geweldig seizoen!!
Bij dit einde van het seizoen nemen we helaas afscheid van een paar markante teamleden: Peter, die jarenlang onze teamleider was. Zijn dochters Joyce, de oprichtster van de OSC Dames en haar tweelingzus en keeper Eline. Manon en Dave stoppen na vele jaren verzorgen, wassen en assisteren met het werkzaamheden. Carmen stopt vanwege haar blessure en heeft zich beschikbaar gesteld om de rol van Manon als verzorgster over te nemen. Mooi hoe dat dan weer doordraait.
In het nieuwe seizoen kunnen we gelukkig ook een aantal nieuwe teamleden verwelkomen. Daarover in het eerste verslag van het nieuwe seizoen meer, want ook komend seizoen zullen de verslagen weer van uw razende reporter komen.
Rest mij nog ons trouwe publiek te bedanken voor alle support. Allemaal een hele fijne vakantie!!