Ter nagedachtenis aan Martin van Elk
Martin is op 17-jarige leeftijd lid van OSC geworden. Om precies te zijn op 01-08-1946. Hij is dus 75 jaar lid van OSC. Zo’n jubileum komt zelden voor maar Martin was dit een sinecure.
In die 75 jaar heeft Martin heel veel voor OSC betekend. Martin heeft eerst een aantal jaren zelf gevoetbald in met name het 2e en 3e elftal. Vervolgens heeft hij zo’n 20 jaar in het OSC-bestuur gezeten waarbij hij tussen 1958 en 1960 ook voorzitter was.
Martin kende, beroepsmatig als postbesteller, veel mensen in Oosterhout. Dat kwam hem als bestuurslid goed van pas. Zo ontdekte hij dat ene Hans Bolland in Oosterhout was gaan wonen. Op initiatief van Martin is Hans benaderd om voorzitter te worden van OSC.
Martin was niet de enige vrijwilliger in de familie van Elk; zijn vrouw Dora, zoon Hans en schoondochter Joke werden door Martin besmet met het OSC vrijwilligersvirus.
Na de verhuizing van OSC naar Sportpark Balveren aan de Oosterhoutsestraat stopte Martin met zijn bestuurswerk. Als dank voor zijn werk werd hij daarvoor in 1976 benoemd tot erelid van OSC. Deze titel heeft hij ruim 45 jaar met trots mogen dragen. Verder heeft hij voor zijn OSC-vrijwilligerswerk ook de ‘Zilveren Waalbrugspeld’ en de gouden KNVB-speld ontvangen.
Het stoppen als bestuurslid betekende echter niet dat Martin ook stopte als vrijwilliger bij OSC. Hij bleef leider van OSC 1. Een functie die hij ruim 30 jaar heeft uitgevoerd. In 1992 nam Jos Paardekoper deze rol van hem over. Verder was Martin heel actief als terrein -en materiaalbeheerder. Een functie waar zijn passie voor OSC goed kwijt in kon. Hij was er dag en nacht mee bezig. Want wie ging er bij warm weer ’s nachts om 03.00 uur de sproeiers verzetten op het veld? Natuurlijk Martin! Meestal vergezeld door een ander OSC icoon; Jan Degen. Samen hebben zij vele uren besteed aan het op orde houden van de accommodatie aan de Oosterhoutsestraat.
Toen OSC ongeveer 12 jaar geleden verhuisde naar de moderne huidige accommodatie deed Martin een stapje terug. Zijn gezondheid werd wat minder maar op de zondagen was hij bij de thuiswedstrijden actief als begeleider van de scheidsrechter die de wedstrijd van OSC 1 moest fluiten. Deze scheidsrechter kreeg van Martin de verzorging die we van Martin kennen: alles werd tot in de puntjes geregeld.
Over vrijwilligerswerk voor OSC had Martin een duidelijke mening: of je doet het goed of je doet het niet. Aan half werk afleveren had Martin een hekel. Vijf jaar geleden was Martin ook te zien op TV Gelderland die toen bij OSC waren om een reportage te maken over vrijwilligerswerk.
Martin heeft nooit een rijbewijs of auto gehad maar was altijd bij alle wedstrijden van “zijn” OSC 1 aanwezig. Of het nu uit en of thuis was. Ook toen Martin ongeveer een jaar geleden in De Lingehof in Bemmel ging wonen bleef hij OSC trouw op de voet volgen. De 8-0 nederlaag op 24 oktober jongstleden bij Angeren kwam ook bij Martin hard aan. Hij kon dit moeilijk bevatten. Afgelopen zondag 7 november boekte OSC 1 zijn eerste zege en wel tegen Aquila 1 in Dreumel. Een overwinning waar Martin trots op zou zijn geweest!
OSC verliest in Martin een ras-vrijwilliger, een clubicoon en een erelid. We zullen verder moeten zonder ons boegbeeld Martin van Elk. Martin, bedankt wat je voor OSC hebt betekend. Rust in vrede!
Namens het bestuur van v.v. OSC